Seth Royce

Prezentacja

Przykładowy post

Zbliżał się zmierzch, a z nieba leciał drobny deszcz, który w dotyku z nagrzaną przez słoneczny dzień ziemią niemalże natychmiast zamieniał się w parę wodną. Powietrze było wilgotne, dało się w nim wyczuć zapach lasu, duszny i przenikliwy. Seth stał przed grupką ludzi o surowych spojrzeniach, zdawałoby się niemalże rozluźniony. Nie była to postawa adekwatna do sytuacji w jakiej się znalazł, z tego jednak przecież był znany– mało co było w stanie zaburzyć jego pewność siebie, a nawet jeżeli już miało to miejsce, on idealnie maskował prawdziwe emocje.
Mężczyzn było pięciu, z czego jak zdążył się szybko zorientować, dwóch stanowiło jedynie element podkreślenia przewagi liczebnej, bo spojrzenia mieli raczej nietęgie, za to gabaryty zdecydowanie ponadprzeciętne. Pozostała trójka wpatrywała się w niego z nieskrywaną podejrzliwością. Cóż, nie mógł zaprzeczyć, że świadczyło to o ich inteligencji – nikt nie powinien ufać synowi Lokiego.
- Panowie – przywitał ich, uznając, że czas przerwać ciszę. – Mam na imię…
- Jonathan Royce, syn Lokiego – dokończył za niego jeden z mężczyzn o krótkich blond włosach i przystojnej twarzy. – Oczekiwaliśmy cię. Podobno jesteś dezerterem z drużyny Tyra. – Przekrzywił lekko głowę, a uśmiech na jego twarzy był chłodny. Seth skrzywił się nieznacznie, co mogło być zarówno grymasem jak i uśmiechem.
- Seth Royce – poprawił blondyna od niechcenia. – Reszta się zgadza.
Stojący obok niego towarzysz o pociągłej, chudej twarzy zmarszczył czoło niechętnie.
- Nie lubimy dezerterów.
Seth uniósł brwi, nie spuszczając swojego przenikliwego wzroku z blondyna, jak gdyby młody adept nie był wart jego uwagi. Po chwili na jego usta wpłynął nieznaczny uśmiech, jakby na twarzy ewidentnego przywódcy tej małej grupki dostrzegł dokładnie to, co chciał dostrzec. Po twarzy mężczyzny przebiegł ledwo widoczny grymas, zanim powrócił surowy wyraz.
- Czego chcesz od No Gods? – spytał unosząc prowokacyjnie podbródek. Seth uśmiechnął się nikle.
- Naprawdę macie aż tylu członków żeby kręcić nosem? – Powątpiewanie w jego głosie było tylko odrobinę złośliwe. – Nie odpowiadaj. To było pytanie retoryczne. Oczywiście możecie mnie odprawić, ale wtedy zostanie ci tylko Kolega Niewyparzony Język, który nie lubi dezerterów. - Blondyn skrzywił się niechętnie, jednak Seth nie dał mu dojść do słowa, a na jego ustach pojawił się przebiegły uśmiech. - Myślę, że w gruncie rzeczy to ja powinienem się spytać czego No Gods może chcieć ode mnie. – Rozłożył ręce na boki. – Informacji? Umiejętności? Niewątpliwego poczucia humoru? Nie jestem skąpy, potrafię się dzielić z innymi.
- Skąd mamy wiedzieć, że nie jesteś szpiegiem z obozu?
- Znikąd. Macie jedynie moje słowo
- Słowo kłamcy.
- Zgadza się. - W oku Setha błysnęła drapieżna iskierka. Blondyn pokręcił głową z chłodnym uśmiechem.
- Nie zachęcasz nas do zaufania sobie.
Royce westchnął.
- Zdaje się, że nie. Z drugiej strony co to zmienia? Uwierzyłbyś mi bardziej gdybym cię przekonywał o swojej prawdomówności?
Przez chwilę mężczyźni mierzyli się spojrzeniami. W końcu blondyn podszedł do niego.
- Osobiście cię zabiję jak nas zdradzisz.
- Trzymam za słowo – odpowiedział Seth z diabelskim uśmiechem.

Ciekawostki

>Mimo tego, że jego podstawowym zestawem surwiwalowym faktycznie są papierosy, lubi od czasu do czasu połazić po lesie przez kilka dni.
> Albo po górach. Ogólnie dużo podróżuje po wszystkich kontynentach. Chodzi po miastach, lasach, tropikach, pustyniach. Zawsze samotnie, jest to dla niego najlepszy sposób na relaks.
>Jest uzależniony od nikotyny, ale bardzo często widać go z wieloma innymi używkami od których nie stroni.
>Jest leniwy ale jak już zaczyna gotować to robi to nieziemsko.
>Mówi biegle po angielsku i włosku, bo to właśnie Włochy są najchętniej odwiedzanym przez niego miejscem. Toskania latem, alpy zimą. Również włoska kuchnia jest jego osobistym faworytem.
>Uwielbia jeździć - konno, motocyklem, samochodem. Im szybciej tym lepiej.
>Dobrze się wspina i z racji tego, że lubi adrenalinę zazwyczaj robi to bez zabezpieczenia.