Isaac Lafaille

Isaac nigdy nie lubił operacji. Zdecydowanie lepiej odnajdywał się na sali, gdzie trzeba było przygotowywać leki na toksyny, czy opiekować się leżącymi pacjentami. Kiedy tylko udało mu się dobiec do sali operacyjnej, zastał tam widok, jakiego nigdy nie zapomni. Ledwo oddychająca dziewczyna, na granicy śmierci z wielką raną na brzuchu. Nigdy jeszcze nie widział tak mocno przesiąkniętych ubrań krwią.
Nie dał rady. Im dłużej o tym myślał, tym większa frustracja go ogarniała. Poświęcił 6 lat życia, by stanąć tutaj z innymi lekarzami, a nie mógł uratować jednej dziewczyny. Wiedział o niej mało, miała może z 16 lat i była córką Nyks. Próbował, korzystał ze wszystkich znanych metod, których nauczyli go inni, a nie dał rady. Zmęczony opadł na ziemię, wpatrując się w stół, na którym leżała dziewczyna. Obok niego stało dwóch innych medyków, jednak nikt nie miał odwagi się odezwać. Wstał i natychmiastowo opuścił pomieszczenie. Trzeba było poinformować innych, chciał to zrobić jak najszybciej, zapomnieć o tym okropnym widoku.
Przechodząc korytarzem szpitala, napotkał tylko jedną osobę. Skrzyżował swoje spojrzenie z oczami kobiety, która stała przed nim i od razu tego pożałował. Domyślił się kto to, od razu. Już wtedy wiedział, że jest na straconej pozycji. Kobieta podeszła bliżej i obrzuciła chłopaka pogardliwym spojrzeniem.
- Zabiłeś ją - wycedziła przez zaciśnięte zęby, by po chwili skrzyżować ręce na piersi. - Zabiłeś moją córkę. To nie ten potwór, a Ty! - głos bogini był pełen wyrzutu. Donośny, a zarazem pełen niepokoju, wzbudził w Isaacu poczucie strachu, którego nigdy wcześniej nie doświadczył. Chcąc nie chcąc bał się Nyks, była to bogini nocy, matka nocnych stworzeń, jedna z najstarszych bogiń.
- Próbowałem. Robiłem co w mojej mocy... - głos chłopaka powoli się łamał. Chociaż nie chciał okazywać strachu, ten sam ujawnił się przed boginią. - Przybyła do nas w krytycznym stanie... brakowało nam dziecka Asklepiosa... wtedy, mielibyśmy szansę. Przepraszam...
- Łżesz! - kobieta odsunęła się, by ostatni raz obrzucić pogardliwym spojrzeniem dziecko Erosa. Wyprostowała się i ze spokojem w głosie, cały czas wpatrując się w oczy chłopaka, wypowiedziała - Od dzisiaj każde stworzenie nocy, małe i duże, pełzające i latające, będzie dążyć do twojej śmierci Isaacu Lafaille. Przysięgam na Styks, że żadne nocne stworzenie nie daruje Ci śmierci mojej córki.
Nie spodziewał się przekleństwa od bogini. Robił wszystko, co w jego mocy, a zabrakło mu tylko kilku chwil, by uratować dziewczynie życie. Cofnął się wystraszony jednak nic nie odpowiedział. Spuścił wzrok na białe kafelki, by po chwili zastanowienia i zebrania w sobie odwagi, wydukać kolejny już raz "Przepraszam". Jednak jego słowa odbiły się echem od ścian korytarza. Nyks zniknęła, pozostawiając chłopaka w samotności do końca dnia. Wieczorem przekonał się jednak, że słowa bogini były prawdą, a wyobrażenia chłopaka były jedynie marną namiastką tego, co przygotowała dla niego bogini nocy. To była pierwsza noc z setek kolejnych, które zmuszone będzie spędzić w czterech ścianach.