Iris Grimsdóttir

ϟ Boska broń: A propos Zeusa, to w prezencie dał jej złoty pierścionek z piorunem, który zmienia się w długi miecz.
ϟ W trakcie bitwy: Walczyła w namiocie niedaleko sceny.

ϟ Nie ma powodów do narzekań na własne dzieciństwo. Nikt jej nie zostawił, nie traumatyzował, nie robił krzywdy. Zarówno mama, jak i tata (ojczym) bardzo ją kochali i kochają nadal.
ϟ Tak, jest córką Zeusa, ale to męża swojej matki uważa za ojca, a nie tego z piorunem w ręku.
ϟ Tym bardziej, że jej ojczym poznał jej matkę, jak już była w ciąży i od samego początku mówił o Iris jak o swojej córce, która skradła mu serce jeszcze wtedy kopiąc po brzuchu kobiety.
ϟ Młoda para wzięła ślub jeszcze przed narodzinami dziewczynki i stąd piękne nazwisko od ojca Grímura.
ϟ Wiedziała jednak od początku szkoły, że mężczyzna nie jest biologicznym jej ojcem, rodzice zdradzili jej prawdę.
ϟ Nie była pewna czy chce dołączać do obozu, ale rodzice powiedzieli, że tak będzie bezpieczniej. No to poszła.
ϟ Regularnie jednak odwiedza rodziców mając gdzieś ewentualne jęki i protesty dobiegające z obozu.
ϟ Jej wyładowania elektryczne są czerwone. Jest tego ciekawa, może kiedyś spyta tego, co ją spłodził, gdy już się zobaczą.
ϟ Nie interesuje ją jednak ten bóg i nie zabiega o jego uwagę, jak niektórzy herosi. On ją tylko spłodził, ojca ma innego.
ϟ Co do piorunów, to Iris bardzo je lubi i często bawi się wyładowaniami. W jej mieszkaniu można znaleźć zdjęcia burzy z piorunami albo lampkę właśnie w takim kształcie.
ϟ Bardzo lubi walczyć za pomocą kastetów zwanych jelenimi rogami.
ϟ Zna islandzki, angielski, norweski oraz farerski. Ten ostatni nauczyła się z czystej ciekawości.
ϟ Jest zakochana i w związku, o którym nikt nie wie. A raczej była, bo jej  ukochany stracił pamięć i nie pamięta niczego.
ϟ Iris nie zdradza mu tego, woli by zakochał się w niej na nowo. Nie widzi też sensu wprowadzania go być może w jakieś wyrzuty sumienia o tym, że zdradzał narzeczoną.
ϟ Wszyscy się dziwią, że kobieta tak mu pomaga od wybudzenia się ze śpiączki. Raczej byli znani z dużej niechęci do siebie, aniżeli sympatii. Jednak jak to mówią, od nienawiści do miłości krótka droga.
ϟ Ma nadzieję, że odzyska ukochanego, bo nie da się ukryć, że serce jej niemal pękło, gdy jej nie rozpoznał, a później jeszcze lekarze potwierdzili amnezję.
ϟ Bardzo lubi przebywać na zewnątrz oraz wśród zwierząt, one ją uspokajają. Zresztą tak samo jak potężna burza.