Quinn Wolf

Kolejny dzień, kolejna noc na ulicy z krwią spływającą z kącika ust. Takie bójki w jakie się ona wkręca zazwyczaj kończyły się z jej butem w czyjejś szczęce. Tym razem było dokładnie tak samo. Trochę chwiejnym krokiem szła przez ulice Nowego Jorku cicho śmiejąc się pod nosem. Nie jeden uznałby ją w takim stanie za psychopatkę, która ma nasrane we łbie. Dała się pobić? Nie, ha tfu! Nikt jej nie tknie i nie zostanie bez złamanej kości. Ludzie na chodniku robili jej przejście, a ta wlokła się rozbawiona całą sytuacją. Nie miała zamiaru w takim stanie wrócić do obozu, jeszcze ktoś by jej się pod nogami przewinął i to ona by źle tym razem skończyła.  
Czasem zastanawiała się, czemu pomaga innym mimo iż i tak potem dostaje lują w ryj. Tak było i teraz, pomogła dziewczynie uciec przed gwałcicielem, wybijając mu wszystkie zęby i dziobem butów znacząc jego brzuch. Co otrzymała w zamian? “Przecież on mi nic by nie zrobił! Poradziłabym sobie!” W co oczywiście Quinn nie uwierzyła i dziewczyna sprzedała jej soczystego liścia w prawy policzek. Dawno tak głośno się nie śmiała. Bo to jednak zabawne, otrzymać po ryju od osoby, którą ratujemy. Splunęła krwią pod nogi, bo jednak typek przywalił jej z łokcia w wargi i trochę tego się nazbierało. Świat jej zawirował na chwilę przed oczami. Nie, ona będzie się trzymać na nogach. Żaden skurwiel jej nie podskoczy i nie zwali jej na ziemię.  
Niedaleko miała do dworca. Musiała tam tylko dotrzeć, obmyć twarz, żeby ludzie nie pytali co się stało i poprawić na sobie. Przed sobą miała jeszcze jakiś... kilometr, może dojdzie tam i ogarnie się, aby nikt przypadkiem nie chciał ja zgarnąć na komisariat policji. Jej ubiór co prawda nie był odstraszający, ale roztrzepane włosy, wymięta koszulka, brudne ręce i obita warga sprawiały, że inni zadawaliby dużo pytań.  
Nie zastanawiając się jednak dłużej szła przez kolejne ulice, a gdy była już na dworcu wbiła prędko do łazienki, która oczywiście... pusta nie była. Kto by się spodziewał! Quinn jednak powtarzała sobie w głowie “Daj se siana, zajmij się sobą i wracaj do obozu”. Podeszła więc do umywalek i spojrzała w swoje odbicie w lustrze. Nie wyglądała najlepiej. Z jednej z kabin było ciągle słychać czyiś głos, była to kobieta. Możliwe, że nie jedna, a kilka kobiet. Drzwi nagle otworzyły się z hukiem, dwie panie wyszły, wypindżone jak na dyskotekę, a jedna z dziewczyn leżała przy toalecie z posiniaczoną twarzą. Wolf nie musiała się obracać, od razu zrozumiała co się tam wydarzyło i szybko skierowała wzrok na swoje brudne, zakurzone dłonie. Myła je pod gorącą wodą, a gdy panny podeszły do niej rozbawione ta nawet nie zwróciła na nie uwagi.
-Te, lala... Spierdalaj stąd, bo też oberwiesz. - elokwencją biło od nich na kilometr, widać było, że kilogramy tapety nie przekładają się na wiedzę, którą człowiek nabywa. Blondynka jednakże niewzruszona obmywała ręce pozbywając się jakichkolwiek śladów walki. Kobiety, które były razem z nią w łazience nie dawały jednak za wygraną.
-Hej! Mówię coś do Ciebie, chyba, nie? - dziewczyna o czarnych włosach, fioletowych paznokciach i sztucznych rzęsach szturchnęła Quinn. W córce Aegira coś się zagotowało. Tupnęła kilka razy przednią częścią buta o kafelkową podłogę i z lekkim uśmiechem na ustach zwróciła się do jednej z “loszek”.
-Nie jestem chętna do rozmów, ale jeśli nie chcecie skończyć na SOR’ze, to proponowałabym się do mnie nie zbliżać, dziękuję. - wysyczała przez zęby, a uśmiech z twarzy jej nie schodził. Zaciskając pięści pod wodą, która miała je umyć powstrzymywała się przed użyciem swoich mocy. Piękne panie jednakże miały inne plany. Obróciły blondynkę tyłem do umywalki i patrząc na nią złowrogo, jakby im coś zrobiła, żuły we dwie ostentacyjnie gumy.
-Lala... wypierdalaj albo inaczej porozmawiamy. - odezwała się druga pani, na wysokich szczudłach, o makijażu na pewno widocznym z odległości dwóch kilometrów i sukience tak kusej, że widać było nie tylko jej fałdki. Skrzywiona Quinn zmierzyła wzrokiem obie panny, a gdy otrzepała swoją skórzaną kurtkę z brudu rzekła:
-Rozumiem, w takim razie, mam coś dla waszej dwójki na odchodne. - Po tych słowach w rurach łazienki nagle zaczęło bulgotać. Córka Aegira przekręcając lekko zaciśniętą pięść w powietrzu sprawiła, że po kilku chwilach obie panie były mokre do ostatniej nitki. Woda z umywalek przywitała wymalowane buzie, a gdy obie napastniczki upadły dupami na podłogę blondynka wzięła telefon jednej z nich, który wypadł na mokrą podłogę. Zwinnym ruchem zadzwoniła na policję i zgłosiła pobicie na dworcu. Po zakończeniu krótkiej rozmowy ze służbami wrzuciła telefon do toalety i spuściła go. Wychodząc z toalet spojrzała na obie zasmarkane panny i pokazując im fuck’a wyszła zadowolona z siebie. Miała jeszcze 5 minut do odjazdu pociągu, dobrze, wyrobiła się na transport do obozu. Co prawda i tak z buta musiała jeszcze kawałek przejść, ale lepiej mieć jakąś podwózkę, niżeli zapierdalać z buta kilka dobrych kilometrów.