Rosie Malley

POSTAĆ

Przykładowy post

Zacznę trochę od początku, okej? Bo jest tu sporo do nadgonienia i zrozumienia, przynajmniej dla samej Rosie, która chyba nadal nie przyjęła do wiadomości niektórych sytuacji.
Życie Rosie nie należało do wyjątkowych, czy niesamowicie ciekawych. Ot, mieszkała ze swoim ojcem, matki nigdy nie poznała, chodziła do szkoły, ojciec zapisywał ją na dodatkowe zajęcia z basenu gdziekolwiek by nie mieszkali. I tak płynął sobie jej czas, aż do pewnego dnia.
Dziewczyna dowiedziała się o swoim półboskim pochodzeniu w swoje dziesiąte urodziny od swojego przyjaciela, który równie wspaniałomyślnie przyznał się do tego, że jest satyrem. Jak się można domyśleć, było to dla niej zdecydowanie za dużo i nawet nie próbowała przyjąć do swojego młodego umysłu faktu, że istnieje jakiś Obóz Półbogów, w którym powinna się teraz znajdować, bo aktualnie w każdej chwili może zaatakować ją jakiś stwór. No no, jeszcze czego. Dzięki temu, że jej ojciec był wojskowym (matki nigdy nie poznała, dopiero wtedy dowiedziała się dlaczego!), przenosili się dość często ze stanu do stanu, więc stwierdziła wraz z ojcem, że częste przeprowadzki skutecznie odciągną je od potworów. Zresztą... Ojciec wojskowy, nie obroni swojej córeczki? I tak mijały im lata, w ciągu których Rosie miała zetknięcia z paroma istotami nadprzyrodzonymi. Parokrotnie zetknęła się z ognikiem, troglodytą, czy harpią. Dalej jednak - mimo naocznych spotkań! - ciężko było uwierzyć jej w to, że jej ojciec poznał grecką boginię! I to jeszcze, jak twierdził jej tata, żonę samego Posejdona. Była córką Bogini Mórz, przecież to jest nie do pojęcia. I dopiero gdy jej ojciec został ciężko ranny po jednym z tych nieprzyjemnych spotkań dziewczyna postanowiła udać się do Obozu. Nie mogła przecież narażać swojej rodziny na niebezpieczeństwo. Taką też decyzję podjęła w wieku 22 lat, ale przez dwa kolejne podróżowała po stanach, bojąc się, że wybranie obozu będzie równoznaczne z utratą samodzielności, wolności i że ten cały obóz to praktycznie więzienie. Jej przyjaciel-satyr nigdy nie opuścił jej choćby na krok, co tylko sprawiało, że czuła się bezpiecznie i opóźniała dotarcie do obozu.
Takie też miała myślenie, aż nie zauważyła, że częstotliwość pojawiających się potworów znacznie się zwiększyła. Wraz ze swoim przyjacielem-satyrem byli już w okolicach obozu, gdy zza drzew z impetem wybiegł olbrzymi byk kreteński. Brunetka zrobiła unik, wiedząc, że niewielkim sztyletem, który nosiła w bucie niewiele zdoła. Takiego wielkiego potwora jeszcze nigdy nie widziała, co chyba tylko utwierdziło ją w decyzji, że ucieczka do Obozu to dobry pomysł. Krzyknęła do przyjaciela, by ten dobiegł do obozu, może nawet zawołał o jakąś pomoc, ponieważ jej szanse z bykiem były bliskie zeru. I faktycznie, satyr rzucił się w bieg, by po paru chwilach wrócić z grupą innych herosów. Niewiele więcej Rosie niestety nie pamięta, ponieważ w ferworze walki została mocno poharatana przez byka, w momencie gdy zauważyła, że nie był on sam, a pojawił się z dwoma innymi osobnikami swojego gatunku, tak więc póki co jeszcze nie widziała samego Obozu od środka.

Ciekawostki