Brandon Farrell

Boska broń: katana zaklęta w pierścieniu
W trakcie bitwy: bronił obozu razem z innymi półbogami

- Urodził się w Bhutanie, mocno odizolowanym kraju, w którym spędził również pierwsze 10 lat życia.
- Jego matka pracowała w ambasadzie Irlandzkiej w Bangladeszu, skąd musiała uciekać przez scysje na linii Indie-Bangladesz. Finalnie zamiast w Indiach znalazła się w Bhutanie, za co później była wdzięczna, gdyż tam zaznała prawdziwego spokoju.
- Wychowany został w kulturze buddyzmu, choć nie praktykuje tego na co dzień.
- Matka Brandona zmarła, gdy ten miał 6 lat, następnie zaopiekowała się nim rodzina jego najlepszego przyjaciela. To dzięki nim nauczył się języka dzongkha oraz języka tybetańskiego. Poza tym zna też język angielski dzięki matce oraz grekę, której nauczył się podczas pobytu w obozie.
- Jedną z dziwności, które praktykuje w swoim życiu jest hartowanie ciała na różne, czasem pokręcone sposoby, stąd na jego ciele znajdą się zarówno szwy po operacjach, jak i blizny po poparzeniach ogniem czy nawet żrącymi kwasami.
- Opanował w doskonałym stopniu walkę bronią białą i choć radzi sobie z każdego rodzaju ostrzami, upatrzył sobie walkę katanami.
- Ma bardzo ofensywny styl walki, dlatego już jako młody adept porzucił tarczę na rzecz drugiego miecza.
- Jedną z jego wielu wad jest to, że lubi chwalić się swoim ciałem poprzez epatowanie nim wkoło. Często zatem można zobaczyć go bez koszulki, nawet jeśli sytuacja nie jest ku temu odpowiednia.
- Jest osobą bardzo lojalną i wdzięczną, dlatego też z przyjemnością pracuje na rzecz obozu, gdyż ma świadomość, że o własny dom najlepiej zadbają jego mieszkańcy. Tę lekcję wyniósł ze swoich rodzinnych stron, które nauczyły go szacunku do miejsca, w którym się mieszka.
- Nie jest wielkim zwolennikiem picia alkoholu, jednak jeśli musi już coś wypić, to z reguły decyduje się na lżejsze alkohole. Im mniej procent, tym lepiej.
- Je bardzo dużo lodów, które są jego piętą achillesową. Sprzedałby własne miecze za gałkę pistacjowych.
- Z wyjątkiem kilku pojedynczych cech jest nader dojrzały jak na swój wiek. Podczas gdy rówieśnicy myślą jak nastolatkowie, on patrzy trochę szerzej: rozumie konsekwencje swoich działań, dba o swoje otoczenie, o przyjaciół, realizuje swoje obowiązki i gdzieś tam myśli sobie o tym, że nadawałby się na ojca i naprawdę chciałby nim być.
- Jednym z jego ulubionych zajęć jest medytacja. To jego sposób na wyciszenie się i poukładanie myśli. Nierzadko robi to w okolicach obozowego wodospadu, gdyż uwielbia przebywać blisko wody.
- Kiedy był nastolatkiem, odważył się zagadać do kilku kobiet w obozie, do których jego rówieśnicy tylko wzdychali. Jednak ani Elisa, ani Viviana, ani Rosalina czy Lara nie były nim zainteresowane. O dziwo jednak obyło się bez strat w ludziach.
- Podczas bitwy stracił niemal wszystkich przyjaciół, których nie zastąpił nikim innym. Przez to zdarza się, że w wolnych chwilach nie ma co robić i tym samym “marnuje” czas przed telewizorem.
- Choć kocha obóz całym sercem, tęskni za Bhutanem i spokojem, jaki tam panował. Na razie wspomniał o tym tylko dwóm osobom, ale kiedyś chciałby tam wrócić i osiedlić się. Najlepiej z rodziną.
- Jest jednym z najmłodszych trenerów w historii obozu. Choć teraz ma już prawie 30 lat, to instruktorem stał się już w wieku 16. Przez długi czas musiał udowadniać swoją wartość, aż w końcu został zaakceptowany jako trener.
- Bardzo dba o swoje otoczenie i rzeczy, dużo sprząta, porządkuje, jego broń zawsze jest sprawna, a miecze ostre tak, że nawet zwykłe dotknięcie palcem może bez problemu przeciąć skórę. Nie jest pedantem, ale lubi porządek wokół siebie.
- Nie przykłada wielkiej wagi do posiadania czegoś, stąd też jego mieszkanie jest jednym z najskromniejszych w obozie. Poza kilkoma niuansami nie różni się niczym od standardowego wyposażenia dla półboga-świeżaka. Wyjątkiem jest kolekcja mieczy na ścianie w salonie, która jest jego oczkiem w głowie.
- Jeśli herosi chorują rzadko, to on nie choruje praktycznie nigdy. Wszystko dzięki odporności nabytej poprzez hartowanie ciała i organizmu.