Astrid Stavik

Wiek 17 lat
Pochodzenie Hamar, Norwegia
Staż w obozie 7 lat
Rodzic Freja
Drużyna Aegira
Ranga członek
Zajęty wygląd Kristine Frøseth

Wygląd

Astrid stara się przede wszystkim wyglądać schludnie. Nie przywykła do ubierania ekstrawaganckich, odkrywających jakieś części ciała ciuchów. Najchętniej nosi swetry lub koszule, a do tego długie spodnie. Dużo rzadziej ubiera sukienki, które uważa za mniej wygodne i utrudniające w poruszaniu się, ale jeśli już je ubierze, to koniecznie do kolan, ni mniej, ni więcej. Sięgające do łopatek, brązowe włosy upina różnie – czasami w ogóle, zostawiając je rozpuszczone, czasami robi dwa kucyki dodające jej już i tak młodemu wyglądowi dziewczęcości albo upina je w kok. Nie przepada za biżuterią, nosi jedyne to, co dostała od matki. Maluje się delikatnie, aby zasłonić niedoskonałości cery, które mają miejsce w jej jeszcze nastoletnim wieku.
Jedyną rzeczą, która ją różni od pozostałych, „standardowych” dzieci Freji są jej niebieskie oczy odziedziczone po ojcu. Szczery, można nawet powiedzieć, że dość uroczy uśmiech często rozświetla jej bladawą twarz. Chodzi prosto, rzadko kiedy się garbi, na co zwraca uwagę. Jest średniego wzrostu - mierzy jakieś 174 cm, a waży 65 kilogramów, przez co widać, że to szczupła osoba i że dba o formę.

Charakter

Stara się dawać z siebie wszystko. Odkąd tylko pamięta, próbuje zaskarbić sobie czyjąś sympatię. Początkowo robiła wszystko, aby ojciec był z niej dumny, potem matka, a w obozie, by nikogo nie zawiodła. Często odczuwa frustrację, że jeszcze niczym szczególnym się nie wyróżniła.
Nienawidzi bałaganu u siebie – u innych jeszcze to zniesie, przynajmniej się stara. Wszystko musi znajdować się na swoim miejscu, a jej całe mieszkanie powinno lśnić. Ten pedantyzm bywa uciążliwy, zwłaszcza, gdy jakaś rzecz zostanie przełożona na inny obszar. Wtedy najchętniej obwiniłaby wszystkich wokół o włamanie i kradzież, minęłaby chwila, nim dziewczyna by się uspokoiła. Z tego powodu nie zdecydowała się na żadnego zwierzaka, na myśl, ile bałaganu by narobił i jak dużo sierści zostawił, aż ją trzęsie.
Na ogół jednak jest miła i stara się pomagać innym, choć ciężko stwierdzić, czy większą rolę odgrywa tutaj chęć przypodobania się innym, czy też właśnie altruizm. Najbardziej się stara wspierać nowych herosów, sama pamięta, jak się czuła na innych miejscu parę lat temu. Osobiście uważa, że powinni dołączać do obozu znacznie wcześniej - przed 10 rokiem życia, ale z nikim nie podzieliła się swoją opinią - tak samo, jak rzadko kiedy się zwierza ze swoich problemów, uważając to za słabość, z drugiej strony sama chętnie wysłucha innych.