Levi Auer

LEVI AUER

Przykładowy post

Oczy zamknięte...wokół cisza...obóz nadal we śnie był pogrążony, lecz ktoś już nie spał i miał w głowie tylko jedną myśl...pozdrawiam Cię ojcze. Młody Heros przed pomnikiem ojca swego stojąc, dzień zaczyna - dzień jak co dzień - co przyniesie?
Syn Zeusa odwrócił po wykonaniu codziennego "rytuału", odwrócił się na pięcie i zostawiając pomnik daleko za swoimi plecami, wrócił do swojego pokoju, by przygotować zrobić sobie cappuccino. Po chwili wyszedł z budynku, trzymając w jednej dłoni wysoką szklankę, a w drugiej kiść winogron. Wtem z jego ciała zaczęły się wydobywać doskonale wyważone podmuchy wiatru, które uniosły go do góry, dzięki czemu bez najmniejszego problemu zdołał się dostać na dach. Usiadł na jego krawędzi i obserwując dzielnicę mieszkalną, sączył powolutku przygotowane wcześniej cappuccino, zajadając przy tym winogron. Nagle do jego uszu dobiegło wołanie jego imienia. Gdy jego wzrok skierował się w dół, ujrzał Satyra, któremu nie pozwolił długo na siebie czekać i dzięki podmuchom, opadł spokojnie na ziemię.
- Otrzymałeś zadanie. O to wszystkie informacje i szczegóły lokalizacji.- powiedział ów Satyr, wręczając Leviemu zwiniętą w rulon mapę i kopertę, w której znajdowały się rozkazy. - Dziękuję Ci. -odpowiedział, odbierając od niego kopertę i mapę. Nie zwlekał i natychmiast zajrzał do koperty, a następnie przeanalizował dokładnie mapę. A więc eksploracja?
W pierwszej kolejności sprawdził strefy czasowe, by upewnić się, że czas i pora dnia na danym terenie, nie sprawi mu problemów. Zawsze tak robił. Jednak już zawczasu przebrał się w strój bardziej odpowiedni na misję, niż to co właśnie miał na sobie. Przygotował również odpowiednie wyposażenie, od broni po sprzęt, który może się przydać przy badaniu tego typu miejsc, w jakie musiał się udać. Nie zapomniał również o strawie na drogę. Gdy wybiła najdogodniejsza według niego godzina, na podróż postanowił wyruszyć. Oczywiście musiał skorzystać z portalu i przeprowadził przez niego również swojego konia, który ułatwi mu pokonanie reszty drogi.
Po dotarciu na miejsce zauważył kamienną tabliczkę, na której wyryte zostały słowa w języku greckim "Ο χρυσός δεν είναι πατίνα." - Złoto nie śniedzieje. - przeczytał, a następnie spojrzał w kierunku, w którym była zwrócona ów tabliczka. Wskazywała ona na krzaki, ale z doświadczenie wiedział, że to co początkowo niewidoczne dla oczu, może być przed wzrokiem ukryte. Zbliżając się, zauważył ślady małych łap i nie musiał być geniuszem tropienia, aby wiedzieć, że należały one do jakiegoś zwierzęcia. Bez powodu by się nie zagłębiało w krzaki. Po chwili poczuł chłód, który przeszył jego skórę. Było to wejście do jaskini i zgodnie z rozkazami miał ją zbadać. Wiedział, że nie będzie to spokojna eksploracja opuszczonej jaskini, gdyż w związku ze śladami, istniało spore prawdopodobieństwo, że jest ona zamieszkana. Wyciągnął z torby przenośną, pochodnię, którą można kupić w każdym sklepie ogrodniczym i już za chwili, tliła się ogniem, oświetlając ściany jaskini. Nie widział nic ciekawego...zwykła jaskinia, by się zdawało. W pewnym momencie jego oczom się ukazało się rozwidlenie. Jedna z dróg wiodła bezpośrednio na wprost, zaś druga była bardzo nierówna i pokryta wystającymi skałami, prowadziła pod górkę. Którą opcję wybrać? Levi postawił na drogę wiodącą pod górę, ponieważ tak było rozsądniej. Prawdopodobnie może to być ślepy zaułek, lecz może tam coś być, wartego uwagi. Istnieje też szansa, że jeżeli pójdzie na wprost spotka wroga, z którym może sobie nie poradzić i jeśli będzie musiał uciekać, może stracić szansę na całkowite zbadanie tego miejsca. Droga była dłuższa niż mu się wydawało, lecz w końcu się skończyła. Dotarł do jakiegoś urwiska. Wiedział, że pod nim znajduje się spora, otwarta przestrzeń, ale wymagała oświetlenia. Na szczęście na tego typu wyprawy zawsze zabiera ze sobą kilka flar. Wyciągnął jedną z nich, skręcił i rzucił w dół. Swoim blaskiem ukazała, grupę zminiaturyzowanych lwów z nieco wydłużonymi szczękami, zwanymi Palua, która aktualnie pogrążona była we śnie. Jednak nie będzie musiał uciekać, gdyż tego typu stworzenia nie stanowiły dla niego szczególnego wyzwania, nawet w grupie. Pozostawało tylko pomyśleć, w jaki sposób ma ich wyeliminować. Wbijanie na kozaka i niczym dzikus, robienie tam zwykłej rzezi? Nie, to nie w jego stylu. Postanowił zrobić to na spokojnie i po najmniejszej linii oporu. Skoro i tak znajdował się ponad nimi, to czemu nadal miałby nie być? Z jego ciała zaczęły wydobywać się podmuchy, które pozwoliły mu wzlecieć ponad grunt i następnie zbliżyć się do "lewków" nie dotykając podłoża. Stworzenia wyczuły obecność obcego i zbudziły się, lecz po chwili wszystkie ponownie padły na ziemie, ranione naładowanymi elektrycznie nożami. Nie otrzymały ran śmiertelnych, lecz zostały sparaliżowane. Levi nie czuł potrzeby pozbawiania ich życia. Podczas, gdy "lewki" spały on mógł spokojnie badać ich legowisko. Parę zwierzęcych szczątek...ludzkich brak...czyli podjął dobrą decyzję. Za jedną ze skał dostrzegł coś co odbijały światło emitowane przez ogień z pochodni. Gdy się zbliżył, zauważył, że owa rzecz to niewielka szkatułka, pokryta złoceniami. Gdy ją otworzył, okazało się, że w środku znajdują się Drahmy. Zamknął szkatułkę i schował do torby. Jaskini nie opuścił od razu, wpierw dokładniej ją przebadał i zebrał sztylety, by rany mieszkańców jaskini, mogły się zagoić. Po wyjściu na powierzchnię, zabrał też ze sobą kamienną tablicę, którą wcześniej odczytał i ukrył ją w torbie doczepionej do tylnej części siodła.
Po powrocie do obozu, zdał raport z eksploracji, przekazał szkatułkę wraz z całą zawartością oraz tabliczkę. Misja nie była może ekscytująca, ale przecież nie zawsze się walczy z silnymi potworami i zdobywa cenne artefakty, a przecież i takie misje Levi miał na swoim koncie.
- Levi!- wykrzyczał młody półbóg, biegnący w jego stronę. - Proszę. Zechciałbyś mi pomóc w treningu? - spytał. Syn Zeusa nie potrafił odmówić dziecku, które dopiero od niedawna jest w obozie. - Jasne, chodźmy. - odpowiedział, czochrając młodego po głowie, z uśmiechem na twarzy.
 

Ciekawostki

Jeżeli potrzebujesz pomocy z czymkolwiek - dawaj do tego typa!
Zawsze chętnie wita i zaprzyjaźnia się z nowymi duszyczkami w obozie, a także stara się im jak najlepiej pomóc odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Posiada swój własny styl walki, w którym dąży do absolutnej perfekcji, skupiając się tylko na wybranych przez siebie umiejętnościach, kosztem pominięcia pozostałych. Jeśli jesteś dobry we wszystkim to najlepszy, nie jesteś w niczym.
Zna obecnie 3 języki w obce w stopniu zaawansowanym. Angielski jako podstawowy język, którym posługiwał się już od malutkiego dzidzi. Greka, czując się zobowiązanym do tego by znać ten język, ze względu na fakt, że jest synem Greckiego Boga. Nauczył się również języka Norweskiego.
Nie stosuje "brzydkich" używek takich jak narkotyki czy śmierdzące i szkodliwe papierosy. Nie lubi też smaku piwa, jednak pucharkiem dobrego wina, nie pogardzi.
Jego ulubionym przysmakiem, jest winogron, którego nie potrafi sobie odmówić, gdy ktoś "pragnie" nim go poczęstować. Lubi sobie rozłożyć kocyk pod rozgwieżdżonym niebem, położyć się i w samotności rozmyślać, pieszcząc swe podniebienie, tym cudownym owocem.
Jego matka została zabita przez potwora, gdy Levi miał 10 lat, jeszcze przed tym niż został wtajemniczony w świat nadprzyrodzony, przez Centaura, który był jego opiekunem. Regularnie odwiedza grób matki.
Nosi na lewym nadgarstku bransoletę, która reaguje na wyładowania elektryczne z dłoni Leviego i wówczas, ma on możliwość dobycia miecza, który otrzymał od Zeusa. Sięga po niego jednak dopiero w drugiej kolejności, gdyż zazwyczaj ma przy sobie zwykły, obozowy miecz.
Jego ulubionym sposobem pokonywania długich dystansów, jest pokonanie danej odległości dosiadając cudowne stworzenie, jakim jest koń. Posiada też prawo jazdy, ale nie jest szczególnie wybitnym kierowcą i wcale nie dlatego, że nie potrafi się stosować do ograniczeń prędkości. Wcale!
Posiada własnego konia. Jest to śnieżno biały ogier pełnej krwii angielskiej, noszący imię dość oklepane, lecz jak najbardziej adekwatne do prędkości z jaką potrafi galopować, Piorun.
Zwykle kładzie się dosyć wcześnie spać, by rano wypoczętym wstać, a już o 6 potrafi być umyty, uczesany, ubrany i gotowy do wyjścia z pokoju.
Nie szuka miłości, ale potrafi być tak słodki i uroczy, że nie da mu się oprzeć. Można by rzec, że próbuje kogoś wyrwać, prawiąc liczne komplementy, a on po prostu jest miły. Róże też podaruje, by umilić komuś dzień. Lubi, gdy to właśnie o niego ktoś zabiega.